Dün Akşam Sen Vardın Bu Evde
Çiçeğime;
Bomboş
Buz gibi bir evde
Seni düşünüyorum
Dün akşam sen vardın bu evde
Varlığın ışıktı aydınlattın dünyamı
Ateştin ısıttın ruhumu
Hayaldin, rüyaydın
Geri getirdin kaybolan zamanlarımı
Gülüşün yankılanırken duvarlarda
Evim ev olduğunu hatırladı
Dün akşam sen vardın bu evde.
Tuğrul Ahmet Pekel/Ocak 2014
