Gönderen Konu: Ağustos / 2009 En İyi Hikaye Morkelebek / Bir Tutam Masal...  (Okunma sayısı 6973 defa)

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Çevrimdışı morkelebek

  • Süper Moderator
  • *
  • İleti: 5.390
  • Cinsiyet: Bayan
  • ...
                                                               
Bazen anlatılmaz yaşanır ya hani;
                                                                                         Sen anlatamadığım, ama yaşayabildiğimsin...


Bir Tutam Masal...

Şimdi susmalı ve anlatmalı geceye seni...
Dinlemek istersen bir masalım var, belkide her kelimesiyle tanışmış olduğun, sana hiç de yabancı gelmeyecek kısacık bir masal...
Evet hatırlıyorum, bir tutam yalnızlığa ihtiyaç duyduğum bir geceydi seni farkettiğimde, susmuştun öylece duruvermiştin suskun yüreğinle, sonra mı sonrası yoktu belkide. Neydi bilmiyorum aslında, ufacık bir resmin içimde yaralar
açtığı bir dönemi, şu zaman taşıtan neydi ve niyeydi...





Bu sorularla kavga ederken gizli ve bir o kadar gece sinmiş koridorlarıma sığınıp, sorularımın anlamsız yanıtlarını aradım, belkide bulamayacağımı bile bile...
O an gecenin karanlığına iki beyaz zar salladım çıkan sayı 1 / 1 di ve tuhaf olanda o an saatimde 01:01 i gösteriyordu, neydi şimdi bu...
Hayatın bunca oyununa rağmen yeni bir oyun daha mı
diye sormaktan alıkoyamadım kendimi...





Sorular azalması gerekirken gittikçe fazlalaşıyordu ve ben o gece bunları cevaplayamayacak kadar dağınıktım... Işıktı susan, geceydi konuşmaya başlayan. Ansızın düşüveren hemen yanıbaşıma geceydi, sessizdi ve her zamankinden daha da siyahtı...
Gece böylesi çöküverirken ruhumun derinliklerine, tam da şimdi bir sigara yakmalı gecenin ıssız koynuna doğru... Sigaramı yakmayı başarmıştım, şimdi kaldığım yerden toparlamaya başlamalıydım ve dağınık cümlelerimle devam etmeliydim...





Yürüdükçe yaklaşıyordum, yürüdükçe adımlarım biraz daha biraz daha hızlanıyordu ve sen adını hala koymayı başaramadığım her bir adım nedendir bilmem biraz daha sen yapıyordu.
Açıklaması zor olan bu garip hissi hangi cümlenin hangi satır arasına gizlemeliydim önce bunu bulmalıydım belkide...
Yüzünü bir an dahi görmeyi
başaramamış olmama rağmen bu kadar yakınımda durabilmen ve sanki yanıbaşımdaymışsın gibi hissetmemi sağlayan neydi bilmiyorum...





Bu bir türlü kendime itiraf edemediğim duygunun açıklaması ne diye sorsam, cevabını sen versen ve ben susarak tüm ruhumla anlattıklarını dinlesem...
Uzun uzun sussam mesela, bir tek sen konuşsan gecenin koynunda...
Şimdi bunca susuş yetmiyormuş gibi gece bir kez daha
susar ve geri sayım başlar 10... 9.... 8... 7... ve sessizliğin içinden çok derinlerden geldiği anlaşılan tanıdık olan bir ses konuşmaya başlar...
Huzurun diğer adı Günaydın diye bir ses yükselir sabahın aydınlanan yüzüne...
İşte o zaman masal yeniden başlar, sanki ilk defa karşılaşıyorlarmış gibi...
Masalım buydu, kısacık ve birazda bizden olan
Şimdi susmalı evet, gece konuşmalı yine, büyü asla bozulmamalı...


Morkelebek.
 

Ağustos ayına ait sadece bir tane hikayemiz var...
Tebrikler Morkelebek...Kendi kendimi tebrik etmek biraz tuhaf oldu, ama farklı bir duyguymuş... ;D
« Son Düzenleme: 01 Ekim 2009, 00:59:13 Prş Gönderen: morkelebek »
Sahici...